Драгош Павић: Звиждук
“Поетско стварање је необјашњива тајна,
као тајна рађања човека.“ (Лорка)
.
Мисао космички луда
вине се у просранство,
хоће да дохвати звезде
у њиховом шару и на
божијем олтару.
.
Прене се учмалост ума,
зацари, овенча оплоди где се
посустало, подстицај дадне
где се изнемогло,
раставља или растаче или окрутно,
без пардона звижди за нама,
нашим надама и сновима.
.
Каткад отежа посусталим ходом,
ни боса нога није лака,
а већ следећег трена,
сва омађијана и опијена,
дигнуте главе пркоси,
не преза да боле наноси,
с лакоћом и презиром
одбаци све, измами усклике,
радости и туге,
дарује само умне да људски век
овенча славом, да себе
дарује нектаром кад Олимп приволимо
да богови дароносно и нама подаре
бар мало онога што оста
у кутији лажљиве Пандоре.
Фото: Планина Олимп, Википедија