Лазаричке
Деспот седи на столу,
Те ми пише икону,
А пише ми икону
Оног Сб. Николу,
Ај Николу Коледа!
И онога Ивана,
А Ивана Купала.
У руке му та купа,
Златна, обла, дубока,
Пуна вина румена,
Сваког смока богата.
Никола ми задрема,
Те му купа испаде,
Нит’ се купа претури,
Нит’ се вино разлева.
Ој, Лазаре, Лазаре,
Наш ти мили божоле!
Поклони се Лазаре,
И три пут се обрни,
Пред газдом се поклони!
Кој Лазара дарује:
Жито му се родило,
Свакојако премлого,
А шченица највише.
Сакупио: Милош С. Милојевић – Песме
и обичаји укупног народа српског, III књига