Горан Лазаревић Лаз: Када једном не будемо једно
када једном не будемо једно
и када нам живот преобрати снове
да ли ћемо знати шта је тада вредно
и дал ће нас волети те љубави нове
.
мрви нас уснуле неспознато време
потапа и диже и радост и мука
носим сада наше а и твоје бреме
док се приближава спасоносна лука
.
љуби ово небо у времена тешка
никада обична нису та ни била
ниси усамљена а ни Бога грешка
.
ширила си дуго твоја смела крила
полети у дане, осветли све ноћи
у другом животу ко зна дал ћеш моћи
