Горан Лазаревић Лаз: Златопрсно над бедрима небоступно
златопрсно над бедрима небоступно
разврељено у недрима сведодирно
распрсзенит у мислима недоступно
камен течни у венама водовирно
.
сањаш скоком непомично сверастворно
свет се дели у јутрења непорочна
из тамнине када кренеш белозорно
и распеш се у раздане свепроточна
.
капља светла на обали медног бока
хор свитаца док пијани кожу жаре
свлак сам себи нествар два ми невид ока
.
змија што под срцем трује неимаре
грабим по празнини свеобличне сене
рајску омајаност дивље стакленжене
