Николај Заболоцки: ***
Ко се то мени одзива честаром?
Да л то бор шапће с храстовином старом,
Ил оскоруша шкрипуће даљином,
Или запева штиглиц окарином,
Ил је то црвендаћ, малени друг, рад –
Да мени пред смирај одговори сад?
.
Ко се одазва мени кроз дрвеће?
Да л ти, што си се и овог пролећа
Сетила нашег прохујалог доба,
Сви наши брига и наших тегоба
И тумарања кроз далеку тмушу –
Ти, која си ми прогорела душу?
.
Ко се то мени одзива честаром?
С јутра, с вечери, под мразом ил јаром,
Ја слушах одјек нејасан, далеки,
Ко неизмерне љубави дах неки –
Ради које се мој стих устрептао
С дланова мојих теби отимао …
Фото: Црвендаћ; Википедија
