Горан Хаџи Боричић: Зашто, деда?
Којег лета не бих знао, сећам се да беше врело
па је Пеђа отишао код свога деде на село.
.
Јурцао је по авлији, скакао васцели дан
дошло време да се спи, али њега нее сан.
.
Видео је како деда покрај ватре нешто чита
Па му ђаво мира не да, морао је да га пита:
–
-Зашто куца каже вау
зашто прасе каже грок
зашто маца каже мјау
зашто детлић каже чвок?
.
Зашто крава каже му
зашто ждребе каже њи
зашто сова каже ху
зашто деда реци ми!?
.
Зашто патка каже ква
зашто ћурка каже пућ
зашто гуска каже га
чак и риба каже бућ?
.
Зашто врабац каже ћиу
зашто жаба каже кре
зашто пиле каже пиу
зашто деда, зашто бре?
.
Нестрпљиво Пеђа чека, још не може мирно лећи
али већ одавно дека слатко спава поред пећи…
