Владан Пантелић: Када човек ослободи заробљену радост …..
Када човек ослободи заробљену радост, душа игра и пева.
Зашто се људи плаше радости, плаше среће?
Можда стога што радост и срећа скидају окове и
раскивају рамове, на што смо навикли,
што су нас учили родитељи, вртићи, школе,
Тв, сви и свашта…
Срећа је у промени, промена је једина истина.
Циљана промена, она која стреми високим циљевима,
је живот достојан човека.
Она ослобађа наше безконачне потенцијале.
Стога непрекидно певај и играј!.

