Браћа ми се закрвила,
Сестре ми се завадиле,
И Род ми се разродио.
Ја никога одвећ немам
У Племену разореном!
Још орлови и гаврани;
Још ждралови, сове, вуци;
Још соколи, гује љуте, –
На Језику од Предака
Нешто мудро да прозборе.
Оно што од Рода оста,
Као да ни живо није!


Управо тако !