Јагода А. Маринковић: Понекад ….
Понекад само
кад звезда цикне
као у ноћи овој
мрзлој и без гласа
у мени предавни
бес куpјака урликне
Испражњено небо
бојиште речи
равна трагове
нема сабахдана
да ми тугу лечи
Понекaд само
и мир заталаса
нема ми вере наде и љубави
нема ми спаса

