Виљем Јејтс:Женско Срце


О, шта ће мени соба пуста

што молитве је пуна била;

Он позва ме сред мрака густа;

На груди сам му груди свила.

 

О, шта ће мени дом мој сретни,

ни брига мајке ми не треба;

Од мојих власи кров ће цветни

од олујног нас скрити неба.

 

Један коментар

Оставите одговор на Radmila Одустани од одговора