Мирослав Симовић: Повратак
Нека сунце обасја прозоре,
да осветле путеве моје,
душа нека ми се окрепи,
да маштати поново могу.
Снови нека ми се уздигну
ка звездама,
да се радост врати кући.
Нада нека ме покрене,
вера нека ми се врати,
да пронађем извор љубави и
среће.
Е онда виле нека ме понесу,
нека прелетим земље и земље,
да поделим оно што сам нашао.
Ветар нека разнесе плодове среће,
да праштамо једнако колико волимо,
нека љубав прва реч буде
нека се пише и чита
једнако за све људе.


