Горан Полетан: У Славу Љубави
Волио сам те,
јер си ме вољети знала.
Зато ти и пишем овај стих.
Одабрао сам те
јер си ме одабрала,
између милиона осталих.
Сањам те,
кад год ми дођеш у снове,
а и на јави, кад год ниси ту.
Радости
увијек ми доносиш нове,
да одагнаш сваку тугу и досаду.
Вољела си кад сам
ласкао ти вјешто,
љепоту твоју ријечима славио.
И сад сам хтио
рећи, лијепо, нешто…
Био сам смислио, па заборавио.